De club waar je niet bij wil horen – ons vruchtbaarheidsavontuur

Gastblogger: Naomi Muller

De week van de vruchtbaarheid. Jaarlijks een moment om extra stil te staan bij de weg die we afgelegd hebben. Een weg met veel diepe dalen, maar gelukkig ook pieken. Een weg waarop we onszelf en elkaar leerden kennen op een manier die we niet voor mogelijk hadden gehouden toen we, tijdens onze prille verkering, voor het eerst over kinderen spraken. Inmiddels is onze dochter twee, maar we zijn nog dagelijks dankbaar voor wat er inmiddels allemaal mogelijk is op het gebied van vruchtbaarheid.

Van kinderwens naar realiteit

Amper een paar weken aan het daten, planden Rutger en ik al een weekend weg. Alles tussen ons voelde gelijk zo goed. Dat weekend kwam ook het onderwerp kinderwens voorbij. We wilden beiden dolgraag kinderen en grapten al snel over welke auto daar praktisch gezien bij zou passen. 

Een paar jaar later, inmiddels samenwonend en afgestudeerd, waren we er klaar voor. Ik nam afscheid van mijn spiraal en begon met het monitoren van mijn cyclus in een app. En hoe mooi de app ook liet zien dat mijn cyclus elke maand keurig deed wat het moest doen, de realiteit was dat ik ook elke maand keurig op het verwachte moment ongesteld werd. 

Ontdek en stimuleer de mentale ontwikkeling van jouw baby

Download nu

We hadden gewoon pech

Na ruim een jaar ‘zelf proberen’ en de nodige teleurstellingen bespraken we onze opties. We hadden inmiddels al de nodige informatie verzameld en diverse aanpassingen in onze levensstijl gedaan, maar het mocht allemaal niet baten. Dus met frisse tegenzin maakten we een afspraak bij de huisarts en werden we al snel doorverwezen naar een fertiliteitskliniek. In de kliniek werden Rutger en ik beiden onderzocht, maar een aantoonbare medische oorzaak voor het uitblijven van een zwangerschap werd niet gevonden. Met zowel de eitjes als de zaadcellen was niets aan de hand, oftewel: we hadden gewoon pech.

Van IUI naar IVF

De behandeling waarmee we zouden starten was IUI (intra-uteriene inseminatie). Ik was blij dat ik nu actief aan de slag kon om hopelijk eindelijk zwanger te worden. Maar na vier rondes van eicelstimulatie, drie keer IUI en evenzoveel keren ongesteld te zijn geworden, was de conclusie dat meer pogingen waarschijnlijk niet zinvol zouden zijn. IVF (in vitro fertilisatie) was voor ons de volgende stap. 

Dit vond ik een heftige stap. Ja, je kunt zelf weer actief aan de slag met zwanger worden (lees: nog meer hormonen slikken en spuiten), maar er gebeurt ook een heel groot deel ergens anders door medische professionals. Waar je bij IUI zelf nog een rol speelt bij het moment suprême van de bevruchting, is dat deel bij IVF voorbehouden aan een embryoloog in een laboratorium. 

Eenzame strijd

Ons IVF-avontuur vond plaats in de corona pandemie, wat betekende dat ik de meeste controles, echo’s en behandelingen alleen moest doen. Gelukkig maakten we alles buiten de kliniek samen mee en konden we er goed over praten. Toch beleefden we het allebei anders. Waar ik proactief in de weer was met schema’s, tabletten, spuiten en meer, was het voor Rutger vaak een lijdzaam toekijken omdat hij door zijn rol als man én de pandemie op afstand werd gehouden. Het stukje wat we daardoor niet konden delen vond ik een eenzame strijd. 

Ook hadden we er bewust voor gekozen om ons traject niet te delen met familie en vrienden. Het slechte nieuws van ongesteld worden betekende namelijk ook de start van een nieuwe cyclus. Om daar weer vol positiviteit voor te gaan, wilden we niet te lang stilstaan bij het verdriet van een onsuccesvolle poging. Daarom hielden we dat voor onszelf. Ik sta nog steeds achter onze keuze, maar dit neemt niet weg dat het ook een eenzame tijd was. 

De week van de vruchtbaarheid

Drie jaar geleden begon de week van de vruchtbaarheid op maandag 1 november. Na meerdere mislukte IUI-pogingen en inmiddels ook twee IVF-rondes met meerdere mislukte terugplaatsingen begonnen we de moed te verliezen. We konden nog één IVF-ronde doen en wilden deze laatste ronde alles geven wat we in ons hadden. Mijn eicelpunctie vond plaats op maandag 1 november; de eerste dag van de week van de vruchtbaarheid. Dit voelde als een extra beetje geluk wat we goed konden gebruiken. Ik bleef de rest van de week in bed en besteedde al mijn energie aan dat ene doel: zwanger worden. De volgende dag hoorden we dat er één bevruchting had plaatsgevonden en dat het embryo de dag erna werd teruggeplaatst. Onze laatste kans. Vol van hoop en vrees begon het wachten.

Die week stond dus de week van de vruchtbaarheid centraal. Ik las berichten en artikelen, volgde ervaringsdeskundigen op sociale media en las mee met de vragen en antwoorden van anderen op diverse fora. Ook luisterde ik naar afleveringen van de podcast Willen jullie geen kinderen?. Ik merkte dat het me hoop gaf, om ook zoveel mooie verhalen over het onderwerp te horen. Maar ik herkende ook de wanhoop en angst of het voor ons ooit zou gebeuren. Zou ik ons embryo, onze laatste kans, deze week en daarna bij me kunnen houden?

Na twee zenuwslopende weken vol met alle mogelijke emoties en symptomen die je maar kunt bedenken, deed ik een test. En na wat een eeuwigheid leek te duren stond er op de test: Zwanger 2-3. Ongelofelijk, na ruim drie jaar van slecht nieuws was het eindelijk zover: we krijgen een kindje. 

Trots clublid

Inmiddels is onze dochter twee en verwachten Rutger en ik ons tweede kindje. Voor de buitenwereld een doodnormaal gezin, maar voor onszelf een gezin dat een lange weg heeft afgelegd om hier te komen. Een gezin waarvoor we elke dag dankbaar zijn. 

Af en toe lijkt het ook alsof we bij een soort onzichtbare club horen. Een club waar je niet bij wilt horen en waarvan je anderen ook niet gunt dat ze erbij horen. Maar waar je toch ook verbondenheid voelt bij clubgenoten. Een bijzondere club waar alle gevoelens en emoties er mogen zijn, en waar verdriet en liefde zo dicht bij elkaar bestaan. Ik ben een trots clublid. 

Heeft dit artikel je geholpen?

Ja Nee

Fout: Contact formulier niet gevonden.

Deel dit artikel

Schrijf je in voor onze sprongenwekker

  • Blijf op de hoogte wanneer er een sprong begint
  • Leer wat jouw baby doormaakt tijdens de mentale sprongen
  • Ontvang tips en uitleg over elke ontwikkelingsfase

Wat is de uitgerekende datum van jouw baby?*