Soms loopt het leven anders dan gepland. Deze vijf vrouwen hadden geen positieve test op hun to-do-lijstje staan, maar daar was ‘ie ineens: die twee streepjes. Van verbazing en paniek tot liefde en acceptatie, ze delen hun eerlijke verhaal over een onverwachte zwangerschap.
"3 kinderen onder de 4 jaar, hoe ga ik dat doen?"
Carin: “Mijn eerste gedachte toen ik een positieve test in handen had: ‘Oh f*ck dit meen je niet?!’ Wel meteen ook met een schuldgevoel naar vrienden en kennissen die zo hun best deden om alsjeblieft zwanger te raken.
Ik was zo ontzettend moe elke dag. Viel elke avond op de bank in slaap en zelfs overdag als ik maar even ging zitten op de bank was ik vertrokken. Dit was voor mij herkenbaar van mijn vorige zwangerschappen dus ik dacht dat het wel slim was om te testen. Ons zoontje was op dat moment nog niet eens 1. Sterker nog wij kwamen terug van zijn cakesmash fotoshoot toen we erachter kwamen dat ik zwanger was.
Onderweg naar de fotoshoot viel ik in de auto heel de tijd half in slaap. Dus na de shoot mijn vriend op pad gestuurd voor een test. En ik ging even op de bank liggen -want moe-. Hij kwam terug en ik deed meteen de test. Niet eens met ochtendurine, ik moest bevestiging krijgen dat het niet zo was. Ik hou van baby’s, en er was zeker een wens voor een derde kindje, maar niet perse nu al. En ja hoor hartstikke zwanger. Ik schrok er echt van, al wist ik het diep van binnen misschien al wel. Voor een baby zorgen kan ik prima en vind ik heerlijk om te doen. Maar hoe moest ik dat gaan doen met de twee oudste erbij, 3 kindjes onder de 4 jaar. Daar maakte ik me wel druk om.
Dat er een baby zou komen werd al snel een hele leuke gedachten. Ons meisje wordt bijna 1 en al was het eerste half jaar pittig met 3 kindjes thuis, ik had het voor geen goud anders willen hebben. Het heeft zo moeten zijn. Ze brengt zoveel liefde en gezelligheid in ons gezin. Wij zijn allemaal enorm gek op haar. Het idee dat er nu pas een babytje in ons gezin zou komen vind ik gek voor te stellen. Ze hoort bij ons. En ik zeg altijd: she came when she had to.”
Mijn grootste droom was om moeder te worden, maar nu? Hoe gaan we dat doen!
Mandy: “Toen ik zwanger bleek te zijn, was het een enorme verrassing. Mijn vriend en ik waren al een tijdje in een relatie, maar woonden niet samen. We hadden de wens om in de toekomst een baby te krijgen, maar het leek nog niet het juiste moment. Toen ik een week overtijd was, deden we toch maar een test en zo ontdekten we dat ik zwanger was. We hadden het altijd veilig gedaan, behalve één keer, en dat was blijkbaar genoeg.
Daar stond ik met een positieve test op een camping wc zonder baan, huis of geld.
Gabrielle: “In 2018 besloten mijn vriend en ik Nederland achter ons te laten voor een nieuw avontuur. We reisden door verschillende landen en werkten vijf jaar in Australië. Na een reis door Australië, Nieuw-Zeeland en Indonesië keerden we tijdelijk terug naar Nederland. Toen we terug waren in Australië, voelde ik me vreemd moe en had ik trek in eten wat ik normaal niet eet. Ook bleef mijn menstruatie uit, maar ik dacht dat het de jetlag was.
Acht dagen overtijd vroeg mijn vriend of ik zwanger was. De positieve zwangerschapstest in mijn handen was een enorme shock. We realiseerden ons dat onze reisplannen moesten veranderen. We maakten snel een afspraak bij de huisarts en zagen op de echo een klein hartje kloppen.
We besloten terug te keren naar Adelaide, waar we vijf jaar hadden gewoond. Gelukkig hadden we beide een goede opleiding, waardoor een baan vinden en opnieuw opbouwen geen probleem was. Het was even wennen, vooral zonder familie en vrienden om ons heen. Ik begon een nieuwe baan en was al tien weken zwanger.
Onze zoon werd in februari 1 jaar en hoewel sommige momenten zwaar waren, genieten we enorm van ons avontuur in Australië. Voor mijn zwangerschap wilde ik vooral reizen, maar door mijn zoon heb ik rust gevonden en geniet ik van de kleine momenten. We willen terug naar Nederland, maar voor nu genieten we van onze tijd hier.”
Ik voelde me beschaamd, is het raar als je ongepland zwanger wordt?
Anna: “Ik kwam erachter dat ik zwanger was doordat ik maar niet ongesteld werd. Dat was niet raar voor mijn cyclus want (blijkt nu) ik heb endometriose, dus mijn cyclussen verlopen soms anders dan normaal. Ik weet nog dat ik op de bank plofte en mijn vriend een knuffel gaf, hierbij kreeg ik een pijnscheut in mijn lies die ik niet herkende. Toen dacht ik: ‘ ik moet maar eens gaan testen’. Dit heb ik in mijn eentje gedaan, om te voorkomen dat mijn vriend bij voorbaat al in paniek zou raken. Eenmaal getest was de test zeer positief, ik was ook al twee weken overtijd.
In die eerste periode ging het niet goed met mij. Ik was extreem misselijk, heb veel overgegeven en voelde me depressief. Ik woonde nog bij mijn ouders en zij hebben mij enorm goed verzorgd. Ergens voelde ik me beschaamd omdat het in deze maatschappij raar wordt gevonden als je ongepland zwanger raakt. Terwijl het in mijn geval, een van de beste dingen is die mij overkomen is. Dat vond ik soms wel lastig, mensen hebben gelijk een (negatieve) mening, waar je niet op gevraagd hebt. Een paar maand later ben ik bij mijn vriend ingetrokken en vlak voor de bevalling hebben we een huis gekocht. Mijn hele leven veranderde. Ik was net afgestudeerd en woonde nog thuis. In een paar maand tijd ben ik twee keer verhuisd en moest ik mij voorbereiden op het moederschap. Dit heb ik volgens mijn beste kunnen gedaan. Helaas hebben we bij de eerste een traumatische bevalling gehad, waar ik nu nog steeds (vooral als ik weer beval last van heb). Het gaat goed met ons. Mijn zoontje is kerngezond en is een leuke, lieve, eigenwijze peuter. Na hem kwamen nog twee broertjes ongepland. Maar deze twee keren was ik beter voorbereid. Ik zou het niet anders willen! Ik voel me erg rijk en gezegend met mijn drie zonen. Als ik nu terug kijk, denk ik dat het zo had moeten zijn en heeft het mij enorm veel geleerd. Ik hou heel erg van mijn leven op dit moment en geniet met volle teugen van mijn kinderen.”
Een tweede kindje was welkom, dit was alleen veel sneller dan verwacht!
Annike: “Het zwanger worden van ons eerste kindje duurde een jaar en drie maanden, wat ik als lang ervoer. Waarschijnlijk door stress van onze eigen onderneming en het stoppen met de pil. Na de bevalling wilden we geen jaren wachten voor een tweede kindje, dus besloot ik geen anticonceptie meer te gebruiken.
Nadat ik overtijd was deed ik een test en ja hoor, zwanger! Na het doen van de test kon ik niet anders dan lachen, maar ook met tranen in mijn ogen. Niet verwacht dat het zo snel raak zou zijn! Onze oudste was op dat moment 7 maanden en we vroegen ons af hoe we dit moesten doen met twee kleintjes en twee ondernemingen. Toch overwonnen we de eerste zorgen snel en waren we blij met de onverwachte zwangerschap.
In het begin hielden we het voor ons, wachten tot de eerste echo. Ik was nog niet ‘ontzwangerd’ van de eerste, dus alles gebeurde snel weer: een dikke buik, zwangerschapskleding en misselijkheid. Deze zwangerschap was echter zwaarder dan de eerste, vooral door de bekkenklachten die ik sindsdien heb.
Onze jongste is bijna een jaar, en het wordt langzaam makkelijker. Twee kinderen onder 2 jaar was voor ons niet zwaar, hoewel er dagen zijn dat het uitdagend is. Gelukkig zijn onze kinderen niet moeilijk en spelen ze veel samen. We hopen dat ze een hechte band zullen blijven houden.”
